นมเนียล (ขนมเนียล) ขนมโบราณ อีสานใต้

นมเนียล (ขนมเนียล) ขนมโบราณชนิดนี้แพร่หลายในแถบอีสานใต้ คนสมัยก่อน ชอบทําให้ลูกหลานกินเล่น ในบางพื้นที่มีความเชื่อว่าหลังฤดูเก็บเกี่ยวจะทําขนมเนียลเพื่อเซ่นไหว้ศาลปู่ตา (เทพอารักษ์) และยุ้งฉางเพื่อขอขมาและขอบคุณผีปู่ตาที่อำนวยให้ดินและนํ้าอุดมสมบูรณ์

     ขนมเนียลได้ชื่อเรียกมาจากอุปกรณ์ทําขนม คือ กะลามะพร้าวผ่าครึ่ง เรียกว่า 'เนียล' เป็นคําเขมร แปลว่า 'ทะนาน' เพราะคนสมัยก่อนใช้กะลามะพร้าวผ่าครึ่ง เป็นเครื่องมือตวงข้าวสาร หรือก็คือทะนานแบบโบราณนั่นเอง พอนําเนียลมาเจาะรูตรงก้น ใช้เป็นอุปกรณ์นึ่งขนม เลยพลอยเรียกเจ้าขนมชนิดนี้ว่า “ขนมเนียล' ตามไปด้วย

     ส่วนผสม ใช้แป้งข้าวเหนียวผสมกับนํ้าตาลทรายแดง (ไม่ฟอกสี) หรือน้ําตาลอ้อยบดผง อาจตัดเกลือเล็กน้อยด้วยก็ได้ แล้วใส่เนื้อมะพร้าวแก่ขูดขุย กับเนื้อมะพร้าวทึนทึกขูดพอหยาบๆ คลุกเคล้าให้เข้ากัน เหตุที่ต้องใช้มะพร้าวทั้งสองแบบ เพราะมะพร้าวแก่ช่วยให้ความมันกับเนื้อขนม ส่วนมะพร้าวทึนทึกช่วยให้ขนมนุ่มขึ้น ไม่เหนียว หรือแข็งเกินไป จากนั้นตักแป้งผสมใส่ลงใน 'เนียล' ที่วางบนหม้อนึ่งข้าวใอ่น้ำผ่านรูตรงก้นกะลาขึ้นมา ทําให้ขนมสุก ปิดฝาพักไว้ประมาณ 2-3 นาทีหรืออาจมากกว่านั้น ขึ้นอยู่กับความหนาของแป้งที่ตักใส่ลงไป พอแป้งขนมสุกดีแล้ว จะได้เนื้อขนมเนียลสีนํ้าตาลอ่อน หอมกลิ่นมะพร้าว เนื้อเหนียวหนึบ กินตอนร้อนๆ ได้รสหวาน มัน กลมกล่อม เป็นขนมพื้นบ้านถิ่นอีสานใต้อย่างหนึ่งที่น่าลิ้มลองและหากินได้ยากในปัจจุบัน